ເຕັກນິກການຜະລິດຜັກກາດຂາວ

ຜັກກາດຂາວປີມີຖິ່ນກຳເນີດໃນຕອນເໜືອຂອງປະເທດຈີນ ຈາກນັ້ນກໍມີການແຜ່ກະຈາຍອອກໄປສູ່ປະເທດຕ່າງໆໃນແຖບອາຊີໂດຍມີ 2 ເສັ້ນທາງສຳຄັນຄື: ທາງຕາເວັນອອກຊຶ່ງແມ່ນເສັ້ນທາງແຜ່ກະຈ່າຍໄປສູ່ປະເທດເກົາຫຼີ ແລ້ວ ແຜ່ກະຈ່າຍເຂົ້າໃນປະເທດຍີ່ປຸ່ນ ສ່ວນອີກເສັ້ນທາງໜຶ່ງເປັນເສັ້ນທາງແຜ່ກະຈາຍໄປສູ່ພາກກາງ ແລ້ວລົງສູ່ພາກໃຕ້ຂອງປະເທດຈີນ ຈາກນັ້ນກໍເຂົ້າສູ່ປະເທດໃຕ້ຫວັນ ແລະ ເຜີຍແຜ່ໄປສູ່ປະເທດຕ່າງໆໃນພູມີພາກອາຊີອອກສ່ຽງໃຕ້ ຕະຫຼອດຮອດແຫຼມອິນດູຈີນໄດ້ແກ່ປະເທດໄທ, ມາເລເຊຍ, ສິງກາໂປ ເມື່ອຮອດສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ່ II ໃນສັດຕະວັດທີ່ X ມີຄົນຮູ້ຈກັຜັກກາດຂາວປີພັນກະເພາະງົວ Shino hara (1984) ອ້າງເຖີງຂໍ້ຂຽນຂອງ Li (1981) ວ່າໃນສັດຕະວັດທີ່ XX ທີ່ເມືອງຫາງໂຈວ ອັນເປັນທາງພາກໃຕ້ ຊຶ່ງເຊື່ອມໂຍງກັບເມືອງທຽນຈີນນັ້ັນຜູ້ຄົນຮູ້ຈັກຜັກກາດຂາວປີກະເພາະງົວ ຊຶ່ງຖືກເປັນພັນຕົ້ນກຳເນີດຂອງຜັກກາດຂາວປີທັງຫຼາຍໃນເວລາຕໍ່ມາ ສຳລັບປັດຈຸບັນຜັກກາດຂາວປີໄດ້ຖືກພັດທະນາຂື້ນໃຫ້ເໝາະສົມກັບສະພາບແວດລ້ອມໃນແຕ່ລະປະເທດ, ແຕ່ລະທ້ອງຖີ່ນໂດຍຮັກສາໃຫ້ມີຄຸນນະພາບດີ ແລະ ໃຫ້ຜົນຜະລິດສູງ (ສະຖານີກະສີກຳຫາດດອກແກ້ວ. 1998).

2.2  ຄວາມສຳຄັນ ແລະ ຄຸ່ນປະໂຫຍດ

1).    ຄວາມສຳຄັນ

ຜັກກາດຂາວປີນັບວ່າເປັນຜັກຊະນິດໜຶ່ງທີ່ມີຄວາມສຳຄັນທາງດ້ານເສດຖະກິດເນື່ອງຈາກວ່າມີຜູ້ບໍລິໂພກກັນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍພາບສ່ວນທີ່ໃຊ້ບໍລິໂພກຄື: ພາກສ່ວນໃບ.

2).    ຄຸນປະໂຫຍດ

ຜັກກາດຂາວປີປະກອບໄປດ້ວຍຄຸ່ນຄ່າທາງອາຫານຫຼາຍຊະນິດ ເຊັ່ນ: ຟົດສຟໍຣັດ ວິຕາມິນ A ແລະ ວິຕາມິນ C ຄ້ອນຂ້າງສູງ, ມີກົດໂຟຣິດ (folic acid) ທີ່ມີບົດບາດຄວບຄຸ່ມຄວາມເປັນປົກກະຕິຂອງລູກໃນທ້ອງແມ່ໄລຍະ 3 ເດືອນ ແລະ ຊ່ອຍໃນຂະບວນການສັງເຄາະສານພັນ DNA ເຮັດໃຫ້ເມັດເລືອດແດງແຂງແຮງ ຖ້າມີກົດໂຟຣິກບໍ່ພຽງພໍອາດໃຫ້ທາດຜິດການໄດ້.

2.3   ລັກສະນະທາງພືດສາດຂອງຜັກກາດຂາວປີ

ຜັກກາດຂາວປີເປັນຜັກຢູ່ໃນຕະກຸ່ນ Cruciferae, ມີຊື່ວິທະຍາສາດ:BarssicaPekine- nsis. ເປັນຜັກພື້ນເມືອງໃນແຖບອາຊີຕາເວັນອອກເປັນພືດອາຍຸ 2 ປີແຕ່ນິຍົມປູກເປັນພືດຫຼົ້ນລູກປີດຽວ, ຊຶ່ງມີລະບົບຮາກແກ້ວແຕ່ຕື້ນ, ລຳຕົ້ນສັ້ນ ບໍ່ມີກິ່ງ ແລະ ແໜງ, ໃບມີສີຂາວປົນສີຂຽວອ່ອນ ກາບໃບ ຫຼື ກ້ານໃບກ້ວາງ ມີສີຂາວຂອບມີນໍ້າຫຼາຍ ແລະ ໃບຈະຫໍ່ແໜ້ນຂື້ນກັບສາຍພັນ ຈະເລີ່ມຫໍ່ຫົວເມື່ອມີໃບ 12 – 15 ໃບ ຮັບປະກັນໄດ້ທາງສົດ ແລະ ນໍາມາປະກອບເປັນອາຫານຕ່າງໆ ລັກສະນະຫົວຈະໃຫ່ຍ ແລະ ມີຈຳນວນໃບຫຼາຍກ່ວາແໜ້ນກ່ວາຜັກກາດຂາວປີທີ່ຂາຍຕາມທ້ອງຕະຫຼາດ ແລະ ມັກຈະໃຫ້ຜົນຜະລິດຫຼາຍໃນຊວງລະດູໜາວ.

2.3.1 ຮາກ

ຮາກຂອງຜັກກາດຂາວປີມີລັກສະນະຄື: ຮາກແກ້ວ,ມີລະບົບຮາກຝອຍຫຼາຍພໍສົມຄວນ,ສາມາດຢັ່ງລົງໃນດິນເລີກປະມານ 20 – 25 cm, ຮາກຂອງຜັກກາດຂາວປີສາມາດດດູເອົາແຮ່ທາດຕ່າງໆໃນພື້ນດິນມາລໍ່ລ້ຽງລຳຕົ້ນ, ໃບ ແລະ ພາກສ່ວນຕ່າງໆ.

2.3.2 ລຳຕົ້ນ

ລຳຕົົ້ນຂອງຜັກກາດຂາວປີມີລັກສະນະຕົ້ນເຕ້ຍ, ກ້ານ ແລະ ໃບມີສີຂຽວອ່ອນແລະ ຂອບກົກກ້ານຕິດກັບຮາກ ແລະ ກ້ານໃຫ່ຍສູງປະມານ 20 -25 cm, ລໍາຕົ້ນເປັນບ່ອນກຳເນີດຂອງໃບ ແລະ ຍອດ.

2.3.3 ໃບ

ໃບຂອງຜັກກາດຂາວປີມີລັກສະນະສີຂຽວອ່ອນ ໃບຫຼຸບ ຫຼື ຫໍ່ ແລະ ຈະກວມເຂົ້າທາງໃນຂື້ນກັບແນວພັນແຕ່ລະຊະນິດ, ຄວາມກ້ວາງຂອງໃບ 25 – 30 cm ແລະ ຍາວ 20 – 25 cm, ໃບອ່ອນມີລັກສະນະສີເຫຼືອງອ່ອນ, ກ້ານໃບຈະມີສີຂາວປົ່ນສີຂຽວ.

2.3.4 ແກ່ນ

ແກ່ນຂອງຜັກກາດຂາວປີມີລັກສະນະນ້ອຍ, ມົນຄ້າຍຄືແກ່ນຜັກກາດຊອມແກ່ນຈະມີສີດຳ ແລະສີນ້ຳຕານ.

2.4  ສະພາບດິນຟ້າອາກາດທີ່ເໝາະສົມ

2.4.1 ລະດູການປູກ

ຜັກກາດຂາວປີເປັນຜັກທີ່ມີອາຍຸດຽວ ສາມາດປູກໄດ້ຕະຫຼອດປີ ແຕ່ເໝາະສົມທີ່ສຸດແມ່ນເດືອນຕຸລາ ຫາ ເດືອນທັນວາ.

2.4.2 ດິນ

ດິນເປັນບ່ອນຍຶດເກາະລຳຕົ້ນໄວ້ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ລົ້ມ ທັງເປັນບ່ອນຢູ່ຂອງທາດອາຫານຕ່າງໆທີ່ຮາກພຶດສາມາດນຳມາລ້ຽງລຳຕົ້ນເພື່ອເຮັດໃຫ້ລຳຕົ້ນຂະຫຍາຍຕົວ ສາມາດຈະເລີມເຕີບໂຕໄດ້ດີໃນດິນເກືອບທຸກຊະນິດ ແຕ່ດິນທີ່ເໝາະສົມທີ່ສຸດແມ່ນຊາຍແກມຕົມ ທີ່ມີຄວາມອຸດົມສົມບູນ ຊຶ່ງສາມາດລະບາຍນ້ຳ ແລະ ອາກາດໄດ້ດີ, ມີຄ່າ Ph ຄວາມເປັນກົດເປັນດ່າງຢຸ່ລະຫວ່າງ 6.0 – 6.5.

2.4.3 ອຸນຫະພູມ

ອຸນຫະພູມເປັນສິ່ງທີ່ກຳນົດແຕ່ລະຊະນິດຂອງພຶດ ຊຶ່ງສາມາດຈຳແນກພຶດອອກຕາມອຸນຫະພູມຄື: ພຶດເຂດຮ້ອນ ແລະ ພຶດເຂດໜາວ ດັ່ງນັ້ນການປູກພືດຈຶ່ງໄດ້ຈຳແນກໃຫ້ຖືກຕ້ອງກັບອຸນຫະພູມ ແຕ່ອຸນຫະພູມທີ່ເໝາະສົມທີ່ສຸດແມ່ນຢູ່ລະຫວ່າງ 15 – 20 ອົງສາ.

2.4.4 ທາດອາຫານ

ທາດອາຫານເປັນສ່ວນທີ່ສຳຄັນຢ່າງໜຶ່ງ ຊຶ່ງຊ່ວຍໃນການຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງພືດ, ຊ່ວຍປັບປຸ່ງດິນ, ທາດອາຫານທີ່ຢູ່ໃນດິນກໍລ້ວນແຕ່ມີຄວາມສຳຄັນຕໍ່ຕົ້ນພືດເພາະວ່າທາດອາຫານຈະເຮັດໃຫ້ຕົ້ນພືດມີຄວາມແຂງແຮງ, ທົນທານຕໍ່ພະຍາດ ແລະ ແມງໄມ້ ແລະຍັງເປັນສ່ວນບຳລຸງລ້ຽງລຳຕົ້ນພືດ ເຮັດໃຫ້ຕົ້ນພືດສາມາດຈະເລີນເຕີບໂຕໄດ້ໄວອີກດ້ວຍ.

2.4.5 ແສງສະຫວ່າງ

ແສງສະຫວ່າງກໍເປັນສິ່ງສຳຄັນ ແລະຈຳເປັນຕໍ່ການຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງພືດ ເນື່ອງຈາກວ່າແສງສະຫວ່າງຈະຊ່ວຍກະຕຸ້ນ ເຮັດໃຫ້ມີການສັງເຄາະແສງເພື່ອປັບປຸ່ງທາດອາຫານໂດຍອາໄສແສງພະລັງງານຈາກດວງອາທິດ. ນອກຈາກນັ້ນແສງສະຫວ່າງຍັງມີອິດທິພົນຕໍ່ການຂະຫຍາຍຂອງພືດເຮັດໃຫ້ຕົ້ນພືດແຂງແຮງ, ຖ້າວ່າຕົ້ນພືດໄດ້ຮັບແສງແດດນ້ອຍຈະເຮັດໃຫ້ຜົນຜະລິດຫຼຸດລົງ, ຄຸ່ນນະພາບຕ່ຳ, ຖ້າພືດໄດ້ຮັບແສງແດດຫຼາຍເກີນໄປ ຈະເຮັດໃຫ້ເກີດການເຜົາໄໝ້ ແລະ ພືດຈະຕາຍໄດ້.

2.4.6 ນ້ຳ ແລະ ຄວາມຊຸ່ມ

ກ    ນ້ຳ

ນ້ຳເປັນປັດໃຈໜຶ່ງທີ່ສຳຄັນ ຕໍ່ການຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງພືດ  ແລະ ສາມາດຊ່ວຍລະບາຍທາດອາຫານທີ່ຢຸ່ໃນດິນນຳເອົາໄປໃຊ້ປະໂຫຍດໄດ້ ແລະນຳສົ່ງທາດອາຫານຕ່າງໄປສູ່ພາກສ່ວນຕ່າງໆຂອງຕົ້ນພືດ ຖ້າຕົ້ນພືດຂາດນ້ຳຈະເຮັດໃຫ້ຫ່ຽວແຫ້ງ ແລະ ຕາຍໄດ້ ດັ່ງນັ້ນຄວນຫົດນ້ຳຢ່າງພຽງພໍ.

ຂ).   ຄວາມຊຸ່ມ

ຄວາມຊຸ່ມຊື່ນກໍເປັນສິ່ງສຳຄັນ ຈະຊ່ວຍລະບາຍຄວາມຮ້ອນທີ່ຕົ້ນພືດໄດ້ຮັບຈາກແສງແດດຫຼາຍເກີນໄປ, ຄວາມຊຸ່ມທີ່ເໝາະສົມທີ່ສຸດແມ່ນຢູ່ລະຫວ່າງ 60 - 70%.

2.5  ເຕັກນິກການປູກຜັກກາດຂາວປີ

2.5.1 ການຄັດເລືອກສະຖານທີ

ພື້ນທີຈະປູກຜັກຕ້ອງເປັນພື້ນທີຮາບພຽງດີ, ມີຄວາມອຸດົມສົມບູນ, ໃກ້ແຫຼ່ວນ້ຳ ແລະ ໃກ້ເສັ້ນທາງ ເພື່ອສະດວກຕໍ່ການບົວລະບັດຮັກສາ.

2.5.2 ການກຽມເມັດພັນ

ເມັດພັນທີ່ຈະນຳກ້າຕ້ອງໄດ້ຜ່ານການທົດສອບຄວາມງອກເສຍກ່ອນ, ເປັນເມັດພັນທີ່ມີຄວາມທົນທານຕໍ່ສະພາບແວດລ້ອມໄດ້ດີ ແລະ ມີຄວາມງອກ 85 – 90% ຂື້ນໄປ.

2.5.3 ຊະນິດແນວພັນ

ຜັກກາດຂາວປີທີ່ໃຊ້ປູກໃນບ້ານເຮົາມີ 3 ປະເພດຄື:

Ø  ພັນຂາວປີຫົວຍາວ: ລັກສະນະຄືຮູບໄຂ່ໄດ້ແກ່: ພັນມີຊີລີ ຫຼື ຜັກກາດຫົງ, ຜັກກາດຂາວຝຣັ່ງ.

Ø  ພັນຂາວປີຫົວກົມແໜ້ນ: ລັກສະນະອ້ວນກົມໄດ້ແກ່: ພັນລາຊາເດຍ, ຊົງປີຄອນ.

Ø  ພັນຂາວປີບໍ່ຫໍ່ຫົວ: ເປັນພັນທີ່ໃຊ້ປູກທົ່ວໄປໃນບ້ານເຮົາເຊັ່ນ:ຜັກກາດຂາວປີໃຫ່ຍ, ຜັກກາດຂາວປີທຳມະດາ ຊຶ່ງເໝາະສົມສຳລັບເຂດທີ່ມີອຸນຫະພູມສູງ, ຝຸ່ນຕົກດີເໝາະສົມແກ່ພັນ.

2.5.4 ການກຽມດິນກ້າແກ່ນ

ຂຸດດິນໃຫ້ເລີກປະມານ 15 – 20 cm, ແລ້ວຕາກໄວ້ 5 – 7 ວັນ ເພື່ອຂ້

າເຊື່ອພະຍາດຢູ່ໃນດິນ ຫຼັງຈາກນັ້ນເອົາຝຸ່ນຄອກແລະຝຸ່ນບົ່ມຮອ່ງພື້ນ ຄວນທຸບດິນໃຫ້ໝຸນພໍປະມານ.

      2.5.5 ການກ້າແກ່ນ

ພາຍຫຼັງກຽມໜານແລ້ວ ເຮົາກໍນຳເອົາເມັດພັນທີ່ກຽມໄວ້ນັ້ນມາຫວ່ານໃສ່ໜານທີ່ກຽມໄວ້, ການຫວ່ານບໍ່ຄວນຫວ່າຖີ່ ແລະຫ່າງເກີນໄປ ຄວນຫວ່ານສະໝໍ່າສະເໝີ ເມື່ອຫວ່ານແລ້ວກໍນຳເອົາເຝືອງມາປົກ ແລ້ວນຳເອົານ້ຳມາຫົດໃຫ້ຊຸ່ມ.

2.6   ການປູກ

     2.6.1 ການກຽມໜານປູກ

ຜັກກາດຂາວປິເປັນຜັກທີ່ມີລະບົບຮາກແກ້ວຕື້ນ ສະນັ້ນຂຸດດິນໃຫ້ເລີກປະມານ 15 – 20 cm, ແລ້ວຕາກແດດໄວ້ປະມານ 5 – 7 ວັນ ຫຼັງຈາກນັ້ນຄວນທຸບດິນໃຫ້ໝຸນພໍປະມານ ແລ້ວຈັດເປັນຮູບໜານປະສົມຝຸ່ນຄອກ ແລະ ຝຸ່ນບົ່ມຮອງພື້ນ ແລ້ວຫົດນ້ຳໃຫ້ປຽກຊຸ່ມ.

      2.6.2 ວິທີການປູກ

ການປູກຜັກກາດຂາວປີສາມາດປູກໄດ້ 2 ວິທີຄື:

1)     ກແບບຫວ່ານ: ການຫ່ວານເມັດພັນໃຫ້ກະຈາຍທົ່ວໜານ ຊຶ່ງການປູກວິທີນີ້

ເໝາະສົມ,ສຳລັບເມັດພັນທີ່ມີລາຄາຖືກ ແລະ ໂດຍສະເພາະພຶ້ນທີກ້ວາງມີຮ່ອງນ້ຳ ການຫວ່ານຄວນຫວ່ານສະໝ່ຳສະເໝີ ໂດຍສະເພາະເມັດທີ່ເສື່ອມຄຸນນະພາບ,ເພື່ອໃຫ້ກະຈາຍສະເໝີຍິງຂື້ນ ໃຊ້ຝຸ່ນຄອກ ແລະ ຝຸ່ນບົ່ມຫວ່ານທັບລົງໄປໜາປະມານ 0.5 – 1.0cm, ເພື່ອຊ່ວຍຮັກສາຄວາມຊຸ່ມ.

2)  ປູກແບບຢອດ

ຍອດໃຫ້ເມັດເປັນແຖວຕາມໜານປູກ ໂດຍໃຊ້ໄລຍະຫ່າງ 40 cm, ເລີກປະມານ 0.5 – 1.0 cm, ຫຼືເຮັດເປັນຂຸມຕື້ນໆ ຢອດເມັດລົງປະມານ 3 – 5 ເມັດ, ເມື່ອຕົ້ນກ້າເລີ່ມມີໃບຈິງ 2 ໃບໃຫ້ຖອນແຍກອອກໃຫ້ເຫຼືອຂຸມລະ 1 ຕົ້ນ.

      2.6.2 ການບົວລະບັດຮັກສາ

            ກ) ການໃຫ້ນ້ຳ

ຄວນໃຫ້ນ້ຳຢ່າງພຽງພໍບໍ່ຫຼາຍ ແລະ ບໍ່ນ້ອຍເກີນໄປໂດຍເບິ່ງຄວາມຊຸມໃນໜານປູກ, ການໃຫ້ນ້ຳມື້ລະ 2 ຄັ້ງຄື: ເຊົ້າ - ແລງ

            ຂ) ການໃສ່ຝຸ່ນ

ພືດດັ່ງກ່າວຕ້ອງການຝຸ່ນພໍສົມຄວນ ດັ່ງນັ້ນການກຳນົດຝຸ່ນເພື່ອນຳໃຊ້ແມ່ນມີຄວາມຈຳເປັນໃຫ້ຖືກຕ້ອງແນ່ໃສ່ການຫຼຸດຕົ້ນທຶນການຜະລິດ ແລະ ໃຫ້ມີປະສິດທິພາບທາງດ້ານຜົນຜະລິດໂດຍສະເພາະດ້ານການຈະເລີນເຕີບໂຕທັງໃບ ແລະ ລຳຕົ້ນ. ສະນັ້ນຈຶງແນ່ນຳໃສ່ຝຸ່ນບົ່ມຊີວະພາບແລະຝຸ່ນຄອກອັດຕາການໃສ່ 1.5 kg/m² ໂດຍແບງການໃສ່ເປັນ 2 ຄັ້ງ, ຄັ້ງທຳອິດໃສ່ຮອງພື້ນ, ຄັ້ງທີ່ 2 ໃສ່ເມື່ອຜັກມີອາຍຸໄດ້ 15 – 20 ວັນ.

            ຄ) ການພວນດິນ

ການພວນດິນແມ່ນຊ່ວຍເຮັດໃຫ້ດິນມີຄວາມຜຸຜຸ່ຍ, ຊ່ວຍເຮັດດິນມີການຖ່າຍເທອາກາດໄດ້ດີ, ຮັກສາຄວາຊຸ່ມຊື່ນໄດ້ດີ ແລະ ເປັນການກຳຈັດວັດສະພືດໄປພ້ອມໆກັນ.

     2.6.4 ພະຍາດ ແລະ ແມງໄມ້

            1) ພະຍາດ

Ø  ພະຍາດລານ້ຳຄັ້ງ:

ສາເຫດເກີດຈາກ ເຊື່ອຣາ(Fugi), ລັກສະນະທີ່ໃບລ້ຽງຂອງຕົ້ນເປັນຈຸດຊໍ້າແລະ ຕົ້ນກ້າເນົ່າຍຸບເທິງໃບເກີດເປັນສີເຫຼືອງດ້ານຫຼັງມີເສັ້ນໄຍສີຂາວ ເມື່ອມີການລະບາດຫຼາຍຂື້ນແຜ່ຂະຫຍາຍຂະໜາດອອກເນື້ອໃບປ່ຽນເປັນສີເຫຼືອງ.

Ø  .ພະຍາດເນົ່າຄໍດິນ

 ສາເຫດເກີດຈາກເຊື່ອແບກທີເຣຍ(Bacteria), ພະຍາດນີ້ເກີດຂື້ນໄດ້ທຸກໄລຍະການຈະເລີນເຕີບໂຕທີ່ຢູ່ໃນໜານປູກ, ອາກາເລີ່ມຕົ້ນຂອງພະຍາດນີ້ເກີດຈຸດຊໍ້າເໜົ່ານ້ອຍໆຂື້ນມາກ່ອນຕໍ່ມາຈຸດດັ່ງກ່າວອາດຈະຂະຫຍາຍຕົວອ້ອມຮອບ ແລະ ເລີກລົງໄປພາຍໃນເນື້ອເຫື່ຍອຢ່າງໄວວາ ໃນຂະນະດຽວກັນນີ້ເນື້ອເຫື່ຍອສ່ວນນີ້ຈະຍຸບຕົວລົງພາຍໃນເວລາ 1 – 2 ວັນ ອາການເໜົ່າກໍຈະກະຈ່າຍໄປຢ່າງກ້ວາງຂວາງຄວບຄຸມທຸກພາບສ່ວນຂອງພືດທີ່ຖືກເຊື່ອເຂົ້າໄປທຳລາຍ, ລັກສະນະຂອງມັນຈະເປັນເມືອກສີນໍ້າຕານພ້ອມກັບມີກິ່ນເໝັນຕໍ່ມາກໍຍຸບລົງແລ້ວຕາຍ.

Ø  ວິທີປ້ອງກັນ

                 ເມື່ອພົບເຫັນພະຍາດນີ້ເກີດຂື້ນຢູ່ຕົ້ນໃດໃຫ້ຫຼົກຖິ້ມ ແລ້ວເຜົາໄຟ ຫຼັງຈາກນັ້ນເອົານໍ້າສະໝູນໄພເຮັດ້ວຍກີດພະຂົມກະເດົາຫົດໃສ່ຕົ້ນທີ່ເກີດພະຍາດ

     2.    ແມງໄມ້

Ø  ເພ້ຍອ່ອນ

ຕົວອ່ອນຂອງແມງຊະນິດນີ້ ອອກຈາກທ້ອງແມ່ ໂດຍບໍ່ໄດ້ຜ່ານການປະສົມພັນ. ຕົວອ່ອນອອກຈາກທ້ອງແມ່ໃໝ່ໆ ພົບວ່າມີລຳຕົວຂະໜາດນ້ອຍສີເຫຼືອງອ່ອນຕາສີດຳ, ຕົວອ່ອນຊະນິດນີ້ຈະທຳລາຍໂດຍການດູດເອົານໍ້າລ້ຽງຈາກພືດ, ທາງຍອດ, ໃບອ່ອນ, ໃບແກ່. ລັກສະນະທີເຫັນຄື: ຍອດ ແລະ ໃບຍິກງໍເມື່ອເພ້ຍອ່ອນເພື່ມຂື້ນເລື່ອຍໆ ຕົ້ນພືດກໍຈະຫ່ຽວໃບຖືກທຳລາຍໃນທີ່ສຸດກໍຕາຍ.

v  ການປ້ອງກັນວິທີ

ໃຊ້ນໍ້າສະໝູນໄພເຮັດດ້ວຍຂົມກະເດົາຫົດຕິດຕໍ່ກັນ 3 ວັນ ຫຼັງຈາກນັ້ນຫົດທຸກໆ 5 ວັນໃນອັດຕາ 30 – 50 cc ປະສົມນໍ້າ 20 L ແລ້ວຫົດ.

Ø  ດ້ວງໝັດ

ຕົວອ່ອນເຕັມໄວເປັນຜິເສື້ອກາງງໃບຄືນຂະໜາດນ້ອຍໆ ວາງໄຂ່ເປັນຟອງ ຫຼື ເປັນກຸ່ມນ້ອຍໆ ລຳຕົວຍາວລຽວຫົວທ້າຍແຫຼມ, ສ່ວນມີປຸ່ມຍືນອອກເປັນ 2 ແສກ ສີຂຽວອ່ອນ ຫຼື ສີຂຽວປົນສີເຫຼືອງເມື່ອຖືກຕົວກະດິ້ນ ແລະ ຖີິ້ມຕົວລົງດິນ ໂດຍການເກືອບເຂົ້າດັກແດ້ຕາມໃບພືດໂດຍມີໃບພືດປົກຄຸມໜອນ ເມື່ອໃບ ແລະ ຍອດຖືກກັດກິນຕັ້ງແຕ່ເລີ່ມງອກຈົນເຖີງໄລຍະການເກັບກຽ່ວ. ພົບການທຳລາຍຕາມແຫຼ່ງປູກຜັກກາດຂາວປີເປັນການຄ້າທົ່ວປະເທດ. ລະບາດຮຸນແຮງແມ່ນຊວງລະດູຮ້ອນ.

v  ວິທີການປ້ອງກັນ

ຕິດກັບດັກກາວສີເຫຼືອງອັດຕາ 80 ກັບດັກຕໍ/ໄຣ່ສູງເນືອລະດັບຕົ້ນພືດ 10 ຊມ ຕະຫຼອດລະດູການເພື່ອກຳຈັດຕົວເຕັມໄວ້.

      2.7   ການເກັບກຽ່ວ

ເມື່ອສັງເກດເບິ່ງເຫັນວ່າຫົວຫໍ່ແໜ້ນແລ້ວໃຊ້ມິດຕັດທີ່ໂຄນຕົ້ນແລ້ວຄວນຕັດແຕງໃບທີ່ເປັນພະຍາດ ແລະ ແມງໄມ້ທຳລາຍອອກ ແຕ່ບໍ່ຄວນເອົາອອກຫຼາຍຈົ່ງໃບນອກຈາກ  2 – 3 ໃບເພື່ອປ້ອງກັນການກະທົບກະເທືອນລະຫວ່າງການຂົນສົ່ງ.

Share: